آبشار - غار نیایش - میان وله

امروز روز ولادت حضرت علی روز فوق العاده ایی برای من و دستان همراه بود. حرکتمان از آبشار اول روستای زیارت آغاز شد و سپس به آبشار دوم رفتیم. پس از کمی توقف به سمت غار که به غار نیایش معروف است رفتیم. غار چندان عمیقی نیست ولی برای رفتن تا انتهای آن نیاز به روشنایی دارد. دهنه ورودی آن از نظر عرض و ارتفاع نسبتا وسیع است و هر چه به سمت انتها میروی با یک شیب ملایم باریک می شود.

تعدادی خفاش و حشرات که شبیه ملخ است دیده می شود. همچنین در اثر ریزش آب تعدادی در سقف و کف استالامیت و استالاتیت مشاهده می شود. غار نمور (نمناک) است ولی آبی بصورت جاری و حوضچه ندارد. در قسمتی مسیر کمی لغزنده است.

پس از اتمام تماشای غار به دشت میان وله رفتیم . پس از استراحت مجددا مسیر را برگشته و از کنار صندوق پشت روی یال به سمت مسیر سیاه خانی و نهایتا دشت شربت و پایان مسیر، به حرکتمان ادامه دادیم.

روز فوق العاده ایی برای من و دوستان همراهم بود. جای همه دوستان خالی

آبشار اول زیارت

لاله های واژگون

آبشار دوم زیارت

دهنه ورودی غار

گل زیبای پامچال

پروانه زیبا

همراهان خوب من

نمای زیبایی از مه

همراهان: اسداله اسماعیلی، محمد علی اخوت، علی ولی الهی، اختر مقصودلو و حبیب اله طاشی

پایان